Category: default

30 03 07 - 18:21

We gaan weer!

Hallo maar weer!

Allemaal lekker door de winter gekomen? Lekker hè, die opwarming van de aarde ;).

Met het Volvootje gaat het ook weer goed. Het seizoen 2006 werd afgesloten met een afgebroken gear selector of zoiets; de pook bungelde in ieder geval hulpeloos en vooral werkeloos uit de tunnelbak. Men heeft mij verteld dat daaronder de versnellingsbak te vinden is. Ik weet dat niet, want ben niet gezegend met enig technisch benul. Het neemt wel steeds toe, eerlijk gezegd.

Een paar weken geleden is dat mankement verholpen bij de garage van mede-Volvorijder Pépé in Uitgeest. Die heeft hem gelijk op wat kritieke punten nagelopen en ontdekte o.a. dat van de 18 bouten waarmee de rolkooi is bevestigd er inmiddels 14 los zaten (oeps!) en niet in de zin dat ze een klein beetje moesten worden nagetrokken, maar echt meerdere slagen. Daar leer ik dan van dat ik echt eens een checklist moet gaan hanteren, want een eventuele koprol is al niet leuk, maar als de kooi gammel is dan wordt het helemaal onprettig. Thuis heb ik nog samen met Willem het uitlaatspruitstuk vervangen. Er bleek daarbij dat één van de tapeinden vervangen moest worden (het kreng was niet los te krijgen). Dan ontdek je dat zo'n 360 inmiddels toch wel wat gedateerd is, want de lokale Volvodealer (en dat is echt geen kleintje) kon me er niet aan helpen. Dan maar naar de Gamma, een meter tapeind gekocht, het ding op maat gezaagd (geslepen, want van al het aangeschafte gereedschap was de slijptol nog maar nauwelijks ingezet en dan is het leuk om dat ding ook eens te gebruiken) en het op die manier opgelost.

Zo'n koprol als waar ik hierboven naar verwees, was er gisteren tijdens de testdag op Zandvoort, maar gelukkig niet bij mij. Nieuwe deelnemer Dorus Booltink twijfelde wat aan zijn snelheid en vroeg aan Christ van der Peijll om een paar rondjes te doen met zijn auto, om te zien of het aan de auto lag. Om de vergelijking goed te maken ruilden ze dus van auto. Gaat die Dorus eraf in het Scheivlak! Nou ja, kan gebeuren, maar laat het hok dan gewoon het grind in lopen en blijf met je tengels van het stuur af, want het ding gaat geheid rollen als je gaat sturen. Eh, dat wist ie niet..... Vier keer maar liefst..... Ding dus plat en het gestage doorwerken en blijven verbeteren van de auto gedurende 4 jaar was in een keer ongedaan gemaakt. Nou kan Christ wel weer een nieuwe gaan opbouwen en met de kosten zal wel iets gedaan worden, maar daar gaat het niet om. Er is gewoon 4 jaar werk weg en dat is flink balen.

Op die testdag zat ik tot mijn verrassing al na een paar rondjes al aardig in het goede ritme. Dat had ik, eerlijk gezegd, niet verwacht. Kennelijk is heel hard racelijnen rijden zoiets als fietsen; je verleert het niet. Na 25 minuten maar even gestopt om even op adem te komen en toen weer de baan op om de sessie af te maken. Na 2 rondjes begon het hokje raar te doen in bochten naar rechts; alsof ik op een kart zat, zo bokkerig gedroeg het stuur zich. Technisch meer onderlegde concullegae wisten me te vertellen dat dit waarschijnlijk een kapot wiellager betekende. Dat bleek het inderdaad te zijn. Het ding nog eens stevig aangetrokken voor de laatste sessie, want een uurtje zou ie het dan nog wel houden, voorspelde men mij. Daarna moest ie sowieso vervangen worden.

Die laatste sessie reed ik, toch een beetje ongerust, de pitlane uit en verbaasd zag ik al direct na de Tarzanbocht witte dampen omhoogkomen langs de schakelpook. De temperatuurmeter stond niet hoog, dus ik wachtte maar eens af hoe dat spul zou ruiken, naar olie of naar koelvloeistof. In de Gerlach aangekomen gleed ie weg en maakte ik een pirouette. Dankzij mijn fabelachtige stuurmanskunst (gewoon strontmazzel, dus) heb ik niks geraakt en kon ik mijn weg vervolgen, zie http://media.putfile.com/DNRT29-3-07 (als de teller op 49 seconden staat kom ik net tot stilstand). Dank zij mijn decennialange ervaring als marshal (ik heb er onnoemelijk veel zien gaan op deze manier) snapte ik wel meteen wat er aan de hand was: ik was op mijn eigen gelekte vloeistof gespind. Ik heb heel voorzichtig, lage toeren, het rondje afgemaakt en ben meteen naar mijn plekje op de paddock gereden. Kap eraf, allemaal stoom. Lekke koppaking, gescheurde kop? Christ kon me een gescheurde koelslang aanwijzen en dat scheelt nogal; een dingetje van niks eigenlijk, maar wel einde testdag. Ik heb de auto laten staan en ben de benodigde spullen bij Pépé gaan halen om vandaag e.e.a. te repareren.

Vandaag heb ik het wiellager vervangen. Eh, nou ja, eh, ik begon er dus aan met het zweet op mijn voorhoofd, de werkplaatshandleiding in de linkerhand en sleutel 17 in de rechter. Een naast mij gestalde BMW-rijder kwam een schenktuit lenen om zijn auto af te tanken en vroeg wat mijn probleem was. Ik legde hem uit wat het grootste probleem was: 2 linkerhanden!!! en dat er tevens sprake was van een kapot wiellager. Het eerste probleem geldt nog steeds maar dat wiellager heeft ie effe voor me vervangen. Ik heb nu gezien hoe het moet en dat helpt. In zo'n werkplaatshandleiding staat bijvoorbeeld: verwijder X. Dat is mooi, je weet dan wat de bedoeling is, maar er staat dus niet HOE je dat moet doen. Voor iemand met mijn manuele geboorteafwijking wordt het dan een beetje lastig.....

Het slangetje neemt Pépé morgen mee en zet hij er dan in. Volkiepen met koelvloeistof en we kunnen weer. Dat alles moet dan gebeuren voor de "voorkeuring" bij de TC en die begint om 6.45 uur. Hoe laat? Je leest het goed. Dit gaat, als avondmens, natuurlijk volledig tegen mijn natuur in.

Ik heb er toch wel heel veel zin in!